جغرافیای انگلستان
انگلستان از حدود 65٪ از جزیره بریتانیا و همچنین جزایره وایت و اسکیلی تشکیل شده است. اسکاتلند در حاشیه شمالی این کشور و ولز در غرب آن قرار دارد. دریای ایرلند، اقیانوس آتلانتیک و دریای شمال انگلستان را احاطه کرده و خط ساحلی وسیعی بدان بخشیده است. این مسئله کمک بسیاری به وفور طبیعت، محبوبیت در میان مردم محلی و گردشگران و سیستم حمل و نقل آن کرده است. این کشور حدود 130 تا 410 کیلومتر مربع یا 350 تا 356 مایل مربع را پوشش داده و دارای جمعیت زیر 60 میلیون نفر است.
انگلستان به مناطق مختلفی تقسیم بندی شده که عبارتند از: 1. منطقه کوهستانی این منطقه با سنگلاخ ها، تپه های ناهموار و شیب های فرسوده کوه ها پوشیده و توسط دره ها و دشت های گسترده از هم گسسته شده است. از آنجا این مناطق مرتفع در طول روز نور کمتری را از خورشید دریافت می کند، نسبت به مناطق مسطح تر، بارندگی بیشتری دارند و معمولاً برای کشاورزی سرد و نامناسب است. رشته کوه پنین (Pennine)، کوه های کامبریان (Cumbrian) و کوه های لیک دیستریک (Lake District) در منطقه کوهستانی این کشور قرار دارند. قله برخی از این کوه ها به 3000 فوت (914 متر) بالاتر از سطح دریا می رسد. دوون (Devon) و کورنوال (Cornwall) بر روی یک شبه جزیره قرار دارند که بخشی از منطقه کوهستانی و به خصوص ناهموار و برهنه است. 2. منطقه دشتی این منطقه، نسبت به مناطق مرتفع، دارای باران کمتر است و نور بیشتری از خورشید دریافت می کند. خاک این منطقه حاصلخیز، و بازدهی محصولات نیز در آن به مراتب بهتر است. چشم انداز منطقه دشتی دارای تپه های همواری است که زیاد مرتفع نیستند و آن را به مکان ایده آلی برای زندگی و کشاورزی بدل کرده است. به همین دلیل، اکثر ساکنان انگلیسی را می توان در منطقه دشتی آن یافت. زمینهای پست انگلستان عبارتند از: کاست ولد هیلز (Cotswold Hills)، چیلدرن هیلز(Chiltern Hills) ، نورث داون (North Downs) و ساوت داون (South Downs).

انگلستان از آبراه های داخلی خود، مانند رودخانه ها استفاده بسیاری دارد. رودخانه تیمز(Thames)، مرسی (Mersey) و رودخانه تاین (Tyne) که به ترتیب دارای بنادر رسمی در لندن لیورپول و نیوکاسل و از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. هنگامی که جزر و مد بالا است، کشتی ها می توانند در امتداد این رودخانه ها و بنادر حرکت کنند. رودخانه تیمز نیز با 346 کیلومتر، بلندترین رودخانه در این کشور است. رشته کوه پنین، قدیمی ترین کوه در نوع خود در انگلستان است، که 300 میلیون سال از سن آن می گذرد. این رشته کوه دارای حدود 400 کیلومتر یا 250 مایل طول می باشد. تمام منطقه پنین دارای دره های متنوع، رودخانه ها و شیب های صخره ای است که به عنوان بخشی از توپوگرافی آن معرفی می شود. بلندترین قله در تمام انگلستان اسکافیل پایک (Cumbria) است، که به نحوی شگفت انگیز 3209 فوت یا 978 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد. آب و هوای انگلستان، به عنوان "دریایی معتدل" توصیف می شود. درجه حرارت در زمستان به ندرت به زیر صفر درجه سانتیگراد می رسد، در حالی که در اوج تابستان می تواند به حدود 30 درجه سانتیگراد برسد. ژانویه و فوریه سردترین و معمولاً برفی ترین و جولای گرم ترین ماه سال هستند. انگلستان، با توجه به نزدیکی آن به اقیانوس اطلس، کشور نسبتا مرطوبی است که به نوبه خود، زمین های سرسبز و با شکوهی را برای آن به ارمغان آورده است. از کل مساحت انگلستان، حدود 21% را توسعه شهری، حدود 30% زمین های بایر، 36% مناطق چرا و زمین چمن، 5% زمین های کشاورزی و 8٪ جنگل ها تشکیل می دهند.