فرهنگ ولز

هنر

اهمیت مرسوم شعر و موسیقی در ولز، قدردانی و حمایت را در تمامی جنبه های هنری به ارمغان آورده است. در سراسر ولز حمایت عمومی بسیاری از هنر به عمل آمده و آن را به یک فرهنگ ملی تبدیل کرده است. بخش های خصوصی و عمومی، هنر را تحت حمایت های مالی خود قرار داده اند. شورای هنر ویلز کمک های دولتی را به ادبیات، هنر، موسیقی و تئاتر اختصاص داده است. این شورا همچنین تورهایی از گروه های نمایشی خارجی را در ولز سازماندهی کرده و به نویسندگان آثاری به زبان های انگلیسی و ولزی، کمک های مالی فراوانی اعطا می کند.

هنرهای نمایشی

آواز مهم ترین هنر نمایشی در ولز است و ریشه در سنت باستانی دارد. موسیقی هم ابزار سرگرمی و هم وسیله ای برای داستان سرایی بود. اپرای ملی ویلز، با حمایت شورای هنر ویلز، یکی از کمپانی های پیشروی اپرا در بریتانیا است. گروه کر ولز که تماماً مرد هستند و قدمت آن به سنت سرودخوانی مذهبی  ولز بازمی گردد، دارای شهرت بسیاری است. سازهای سنتی مانند چنگ، هنوز به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرید و از سال 1906 انجمن موسیقی فولکلور به حفظ، جمع آوری، و انتشار آهنگ های سنتی پرداخته است. کمپانی تئاتر ولز تحسین منتقدان را برانگیخته و بسیاری از بازیگران بین المللی معروف را در دامان خود پرورش داده است.

زبان

زبان انگلیسی و ویلز زبان رایج در این کشور است. تمامی مردم ولز به زبان انگلیسی و حدود 20 درصد از جمعیت آن  نیز به زبان ولزی صحبت می کنند که هر دو زبان، زبان رسمی کشور است.

شعر و ادبیات، به دلایل تاریخی و زبانی جایگاه مهمی را در ولز به خود اختصاص است. فرهنگ ولز مبتنی بر سنت گفتاری از افسانه ها، اسطوره ها، و داستان های ملی، از نسلی به نسل دیگر نقل می شود. تالیسین (Taliesin) و آنرین (Aneirin) مشهورترین شاعران حماسی اولیه، اشعار حماسی در مورد رویدادها و افسانه های ویلز در تمامی قرن هفتم سروده اند. سواد فزاینده در قرن هجدهم و توجه روشنفکران ویلزی برای حفظ زبان و فرهنگ، به تولد آثار ادبی مدرن ولزی منتهی شد.

ولزی ها عاشق گوشت های پرورشی خود هستند و یکی از علایق آن ها گوشت بره است. انواع مختلفی از گوشت بره در این کشور موجود است که طعم آن بسته به نوع چراگاهی است که دام ها در آن چرا می کنند،  به عنوان مثال در برخی از گونه ها مانند گوشت بره نمک زاری، دام پرورشی در سواحل تپه ای پوشیده از گیاهان و علوفه هایی با نمک فراوان چرا می کنند. گوشت این نوع بره رنگ تیره و طعمی شیرین دارد. گونه ای گاو سیاه به نام گاو سیاه ولزی، که دارای شیر و کره نرم خوش طعمی است از محبوبیت بسیاری در این کشور برخوردار است. پنیر نیز در ولز طرفداران بسیاری دارد Peli Pabo, Golden Cenarth, Oak Smoked and Celtic Promise از حرفه ای ترین پنیرهای این کشور می باشد.

طبق سرشمالی سال 2001 که در آن 72 درصد از جمعیت ولز مذهب خود را مسیحی اعلام کردند، مذهب اکثریت مردم ولز مسیحیت می باشد. کلیسای پروتستان ولز بزرگترین فرقه مذهبی است. این کلیسا در قرن هجدهم در نتیجه احیای ویلز متدیست، متولد و در سال 1811 از کلیسای انگلستان جدا شد. کلیسا در ولز، بخشی از آیین ربانی پیروان انگلیسی کلیسا، دومین فرقه بزرگ این کشور معرفی شده است و این نیز بخشی از کلیسای انگلستان بوده که توسط دولت بریتانیا تحت قانون کلیسای ویلز در سال 1914 منحل شد. کلیسای کاتولیک رومی، با 3 درصد جمعیت، دیگر فرقه مذهبی مهم در ولز است. ادیان غیر مسیحی ، با کمتر از 2 درصد جمعیت از اقلیت های مذهبی در ولز به شمار می روند و 18 درصد از مردم آن نیز هیچگونه مذهبی ندارند.