خانه English
search icon
  • فرم ورود
  • استرالیا
  • نیوزیلند
  • انگلستان - بریتانیا
  • ایالات متحده
  • کانادا
  • مالزی
  • تحصیل زبان انگلیسی
  • تاریخ ولز

  •  

    تاریخ ولز

    تاریخچه ولز با ورود رومی ها آغاز می شود. رومی ها (با 40،000 سرباز قوی) در 43 میلادی به جزایر بریتانیا حمله کردند. آنها این خاک را انگلیس نامیدند. پیش از 79 میلادی، ولز (پس از کمی مقاومت) مغلوب شد و سپس تا فروپاشی خود تا 410 میلادی، تحت کنترل رومی ها بود. در طول 200 سال بعد  و با ورود مسیحیت، ولز به قلمروهای کوچک پادشاهی تقسیم (و یا تبدیل) شد. جنگ های منطقه ای نیز برای تصرف این سرزمین به امری عادی بدل شده بود.  

     

    با فشار ساکسون های انگلیسی در سال 770، طی اختلافات مرزی، پادشاه ساکسون، Offa از Mercia، سدی را بین انگلستان و ولز قرار ایجاد کرد.

    پهنای این سد در برخی نقاط به 65 فوت (20 متر) می رسید. ساکسن ها، زمین سمت دیگر سد را "ولز" و اهالی آن را "ولزی"  نامیدند و به سرزمین خود نیز "Cymru،" می گفتند و فرهنگ منحصر به فرد خود را، هم از نظر اقتصادی و هم زبانی با یکدیگر آمیختند.

    وایکینگ ها با تهاجم در قرن 9 و (پایان) قرن 10 در واقع به ولزی ها پیوستند و آن ها را قوی تر ساختند. از این رو فتح انگلستان در سال 1066 توسط نورمن، تأثیر اندکی بر ولز داشت.

    اما پس از آن که ویلیام فاتح، پایگاه های قدرت خود را در امتداد مرز ویلز گسترش داد، نورمان ها به راحتی جنوب را تحت کنترل گرفتند و تملک شمال را نیز آغاز کردند.

    پایان داستان در شمال کمی متفاوت بود زیرا شاهزاده قدرتمند ویلز توانست با موفقیت نورمان های سمج را در خلیج متوقف کند.  Llywelyn آخر، در واقع توسط هنری سوم، شاهزاده ولز لقب گرفت، اما این دوره پیروزی برای ولز در نهایت به پایان رسید.
     

    ادوارد اول، پادشاه انگلیس، در سالهای 1272 موفق به فتح ولز شد؛ Llywelyn در جنگ کشته شد و آن هنگام که ادوارد اول پسر خود را به پادشاهی ولز منصوب کرد که این سنت تا به امروز ادامه دارد، تلاش 200 ساله نورمن ها برای کنترل ولز به پایان رسید.

    غرور و جایگاه ولز به آهستگی کمرنگ شد و در سال 1400، شورشی به رهبری Owain Glyndwr علیه انگلستان آغاز شد. وی خود را شاهزاده ولز نامید و پس از موفقیت های اندکی، هنری چهارم، این شورش را خنثی و قانون انگلیس بار دیگر بصورتی پایدار و محکم  استوار کرد، Glyndwr نیز در حومه شهر مفقود شد.

    در سال 1536، قانون اتحاد، انگلستان و ولز را با یکدیگر متحد ساخت. انگلستان به سرعت رشد می کرد، اما ولز با رشد جمعیت صفر و اقتصاد بسیار ضعیف رو به زوال بود.  

    در اواسط سال 1700، با وقوع انقلاب صنعتی، استخراج از معادن زغال سنگ، تولید آهن و قلع، روحی تازه در کالبد ولز دمیده شد؛ خطوط راه آهن توسعه یافت، جمعیت افزایش یافت و - تقریباً یک شبه - جوامع کوچک جنوب شرقی به شهرهای بزرگ تبدیل شدند.

    در سال 1926، حزب ملی ویلز با نام Plaid Cymru تشکیل شد. با این حال، در اوایل دهه 1960، تجارت ذغال سنگ و فولاد دچار رکود و بیکاری افراد به یک بیماری همه گیر در سراسر کشور تبدیل شد.
     
    از جنبه مثبت، رشد درآمدهای حاصل از گردشگری و مشاغلی با تکنولوژی مدرن، به احیای وضعیت اقتصادی کمک کرد. علاوه بر این، با پذیرش قانونی زبان ویلز، کاردیف به عنوان پایتخت رسمی کشور معرفی شد و Plaid Cymru  به طور مستمر با حفظ کرسی در مجلس عوام انگلستان، به این روند مثبت دامن می زد.

    امروزه ولز، قطعا در حال تحول است، اما برخی چیزها در آن هرگز تغییر نمی کند، زیرا زیبایی بکر این سرزمین و غرور و افتخار مردم ولز برای همیشه زنده خواهد ماند.

     

     

     

    جهت کسب اطلاعات بیشتر با دفاتر ما تماس حاصل نمایید.

    سازمان آموزش و تعلیم | ایلیاد بین الملل | امید راه آینده | آرمان پرشین خاورمیانه

    ونک: ۸۳۸۷۰-۰۲۱  |  ۴۲۳۴۹۰۰۰-۰۲۱  |  ۸۸۲۰۷۰۷۸-۰۲۱  |  ۸۸۲۰۷۰۷۹-۰۲۱

    نیاوران: ۲۶۱۰۴۲۰۴-۰۲۱  |  ۲۶۱۴۸۲۱۸-۰۲۱  |  ۲۶۱۴۸۵۰۹-۰۲۱  |  ۲۶۱۵۰۱۱۸-۰۲۱
    سعادت‌آباد:  ۲۲۳۸۵۶۳۹-۰۲۱  |  ۲۲۳۸۵۶۷۱-۰۲۱  |  ۲۲۳۸۵۸۹۷-۰۲۱  |  ۲۲۳۸۵۹۸۶-۰۲۱
    آخرین بروز رسانی: 17 بهمن 1391
    ویراستار:
                                                 Print Friendly Version of this pagePrint Get a PDF version of this webpagePDF
  • این مطلب را به اشتراک بگذارید
    • facebook share google plus share linkedin share telegram share twitter share