ونکوور

منطقه غرب: ایالت های غربی همانند بریتیش کلمبیا و آلبرتا مثل مناطق مرکزی ترکیبی از زندگی مدرن و طبیعت بکر را به ساکنان ارائه می دهند اما مساحت بخش طبیعی آن وسیع تر از مناطق مرکزی است. کوهستان، اقیانوس، باغات انگور، زمین های گلف، تماشای وال و آب و هوای معتدل از مشخصه های بارز این منطقه هستند. پیست های اسکی معروف همانند وستلر و بانف نیزدر این منطقه واقع شده اند، علاوه بر این در منطقه غرب شهر بسیار زیبای ونکوور نیز واقع شده که در ایالت بریتیش کلمبیا پذیرای تعداد زیادی مهاجر آسیایی است درحالیکه شهر کالیاری در آلبرتا به لطف وجود منابع نفتی غنی یکی از سریع ترین شهرهای روبه گسترش می باشد. 

ونکوور شهر بندری و ساحلی در سرزمین اصلی بریتیش کلمبیا، کانادا است. سرشماری سال 2011 بیش از 603,000 نفر جمعیت را برای این شهر ثبت کرده و آنرا در ردیف هشتم بزرگترین شهرهای کانادا قرار داده است. این منطقه شهری با بیش از 2.3 میلیون نفر، رتبه سوم پرجمعیت ترین منطقه شهری در کشور و پرجمعیت ترین منطقه شهری در غرب کانادا را کسب کرده است. ونکوور، یکی از متنوع ترین شهرها از نظر تنوع قومی و زبانی در کاناداست، 52 درصد جمعیت این شهر، زبان انگلیسی، زبان اول آنها نیست.

با توجه به ارزیابی مجله بازرگانی، ونکوور برای بیش از یک دهه، رتبه بسیار بالایی را در سرتاسر جهان، در رتبه بندی "شهر قابل زیستن" کسب کرده است و این موضوع، همچنین توسط واحد اطلاعات اکونومیست، به عنوان اولین شهر، برای رتبه بندی شهرهای قابل زیستن، برای پنج سال، تصدیق شده است. این شهر میزبان بسیاری از کنفرانس های بین المللی و رویدادها، از جمله امپراطوری بریتانیا در سال 1954 و بازیهای فدراسیون، پلیس جهانی وآتش بازی های سال های 1989 و 2009، بوده است. بازی های المپیک و پارالمپیک زمستانی 2010، در شهر ونکوور، برگزار شد.

گالری هنر ونکوور، در مرکز شهر در محل دادگاه نئوکلاسیک سابق، واقع شده است. این گالری، توسط فرانسیس راتنبری طراحی شده است. او همچنین، طراح ساختمان پارلمان بریتیش کلمبیا، هتل امپرس در ویکتوریا و دومین هتل مجلل ونکوور، نیز می باشد. هتل 556 اتاقی ونکوور در سال 1939 افتتاح شد. کلیسای جامع سبک گوتیک، در سال 1894 تاسیس شد و در سال 1976 به عنوان یک ساختمان میراث فرهنگی به ثبت رسید.

چندین ساختمان مدرن، در منطقه مرکز شهر قرار دارد، که شامل مرکز بندرگاه، دادگاه ونکوور و میدان رابسون (طراحی شده توسط آرتور اریکسون)،  و میدان کتابخانه ونکوور(طراحی شده توسط ماش سفدی) و توسعه مجدد ساختمان وودوارد (طراحی شده توسط گرگری هنریکز)، می شود. دو ساختمان مدرن، که نمای جنوبی مرکز شهر در افق را مشخص می کنند، شامل سالن شهر و غرفه گرامیداشت صدمین سالگرد تاسیس بیمارستان ونکوور می شوند که هر دو ساختمان توسط  تاونلی و ماتسان، در سال های 1936 و 1958 ، طراحی شده اند. 

با استفاده از محل قرار گرفتن در حاشیه اقیانوس آرام و در انتهای غربی بزرگراه قاره کانادا و مسیرهای راه آهن، ونکوور یکی از بزرگترین مراکز صنعتی کشور است. بندر ونکوور، بزرگترین و متنوع ترین بندر، با ایجاد بیش از 75 ملیارد دلار در تجارت سالانه با بیش از 130 اقتصاد متنوع است.  فعالیت های بندر، تولید 10.5 میلیارد دلار در تولید ناخالص داخلی و 22  میلیارد دلار در بازده اقتصادی است. ونکوور همچنین مقر محصول جنگل ها و شرکت های استخراج معدن است. در سال های اخیر، ونکوور، به طور فزاینده ای به مرکز مهمی برای توسعه نرم افزار، بیوتکنولوژی، هوافضا، توسعه بازی، استودیوهای انیمیشن و صنعت فیلم پرتحرک و شاد، تبدیل شده است.

موقعیت دیدنی و تماشایی ونکوور، آن را به یک مقصد توریستی بزرگ تبدیل کرده است. بسیاری برای دیدن باغ ها، پارک استنلی، پارک ملکه الیزابت، کوه ها، اقیانوس، جنگل و پارک هایی که اطراف شهر را احاطه کرده است، به ونکوور می آیند. هر سال بیش از یک میلیون نفر که با کشتی تفریحی، عازم سفر به آلاسکا هستند، از ونکوور می گذرند.